تعزیه به عنوان یک تئاتر موفق دینی در زمانهای گذشته توانست تا جایگاه رفیعی برای خود باز کند و ضمن آشنایی تماشاگر با زندگی و مصیبتهایی که بر ائمه بزرگوار رفته است، آنها را به درکی متعالی برساند. اما موضوع از آنجا اهمیت پیدا کرد که این نوع نمایش جایگاه اصلیاش را از دست داد.
یکی از این مشکلاتی که در همه عرصههای فرهنگی با آن روبرو هستیم، بحث بودجه و هزینههای مالی است و بیتوجهی به این مهم باعث شده هنرمندان نتوانند به دنبال دغدغههای خود در حوزه نمایش مذهبی باشند و از ارائه مضامین دینی در این هنر غافل شوند.
مشکل دیگر کمبود و ضعف در نمایشنامههای مذهبی است. این مساله، گرههای کور و باز نشدنی دارند که برخی از افراد برای حفظ و پایداری این هنر دینی ناگزیرند، با مصائب پیشرو کنار بیایند.
ریشههای مذهبی و دینی در بطن تئاتر
برخی از هنرمندان در مورد تئاتر مذهبی براین باورند هنر تئاتر اساسا مبتنی بر ارزشهای والایی است که مذهب بر آنها تاکید دارد و هنرمندان امروزی و آفرینشگران عرصههای مختلف بهویژه تئاتر باید ارزشهای بر آمده از سیره انبیا(س) و اهل بیت(ع) را روزآمد و معاصرسازی کنند زیرا این بزرگان میراثی از خود بر جای گذاشتهاند که در تمامی اعصار، جاودان خواهد بود.
با این حال وجود برخی موانع و مصائب باعث از بین رفتن اعتماد به نفس گروههای نمایشی دینی برای رجوع به موضوعاتی از این دست میشود و آنها بر سر دو راهی قرار میگیرند که آیا میتوانند منویات و خلاقیتهای خود را در امور دینی بیان کنند یا اینکه تابع دستورات و باید و نبایدهای دائما متغیر سیاستگذاران تئاتر باشند.
اینگونه مشکلات و آسیبها نزدیک شدن به حیطه تئاتر دینی را پرخطر و دستوپاگیر میکند و بر این اساس بسیاری از هنرمندان صاحب قریحه ترجیح میدهند از ورود به این حوزه پرهیز کنند.
به تئاتر مذهبی کم توجهی شده است
سید جلال یحییزاده فیروزآباد عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در این زمینه میگوید: تئاتر دینی مسیر پرفراز و نشیبی را طی میکند و کم توجهی به آن گریبانگیر فرهنگ وهنر ایران شده است.
نماینده مردم میبد وتفت در مجلس شورای اسلامی میافزاید: با توجه به پیشینه هنر دینی در ایران، باید تلاش شود تا ارزشهای مورد پسند مردم دوباره احیا شود، چراکه کوتاهی برخی از مسئولان مانع گسترش آن و نهایتا کمرنگ شدن این نوع نمایش شده است.
وی ادامه میدهد: باید تئاتر مذهبی را رونق بخشید و با درنظرگرفتن سرمایه و اعتبارات مالی از آن حمایت کرد.
ضرورت آشنایی جوانان و نوجوانان با تئاتر مذهبی
سید محمدمهدی پورفاطمی میگوید: تئاتر مذهبی ، بسیار ارزنده و قابل تقدیر است چراکه از قدیم در عرصه فرهنگ وجود داشته، ولی متاسفانه به فراموشی سپردن آن، بسیار تاسف برانگیز و نگرانکننده است.
نماینده مردم دشتی و تنگستان در مجلس شورای اسلامی بر این باور است: در حال حاضر جوانها و نوجوانهای ما آگاهی خوبی نسبت به زندگی ائمه ندارند و مقصر اصلی در این امر تلویزیون است که نتوانسته با تبلیغات مناسب جوانان را به این موضوعات جذب کند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس اضافه میکند: تئاتر مذهبی باید حضور جدی داشته باشد تا شاهد حذف تدریجی آن نباشیم؛ درحالیکه متاسفانه به عرصه هنر بهای کافی داده نشده است.
بودجههای تئاتر مذهبی کافی نیست
ستار هدایتخواه نیز با اشاره به وضعیت نا گوار تئاتر مذهبی در ایران میگوید: وضعیت تئاتر دینی در کشور بسیار شکننده و بیرمق شده است و لازم است در صورتیکه خواهان تصور آیندهای روشن برای این حوزه هستیم، توجه بیشتر و دقیقتری را به آن مبذول داریم.
نماینده مردم دنا و بویر احمد در مجلس شورای اسلامی بر این باور است: وضعیت کنونی و آینده تئاتر مذهبی به صورت یک معضل جدی در آمده و باید چارهای برای آن اندیشید.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس میافزاید: بودجههای تئاتر مذهبی کافی نیست و آنطور که باید نمیتواند نیازهای یک هنرمند را بر آورده کند و برای پیشگیری از ادامه چنین وضعیتی لازم است تلاش و همتی مضاعف انجام شود.
هدایتخواه درباره آموزش در این عرصه میگوید: متولیان باید تلاش کنند با تشویق و ترویج و برنامهریزی درست، به این هنر جانی دوباره ببخشند.
فقر نمایشنامههای پر محتوا
حسن ملکمحمدی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه چالشهای زیادی پیش روی تئاتر مذهبی قرار دارد خواستار پیگیری هرچه سریعتر مسئولان مربوطه شد.
نماینده مردم دامغان میگوید: فقدان نمایشنامههای پر محتوا در عرصه تئاتر به شدت احساس میشود و این مساله به یکی از معضلات جدی تبدیل شده است.
وی ادامه میدهد: کمبود بودجه و سرمایههای مادی بر این مشکلات دامن زده و حمایت جدی مسئولان را میطلبد.
ملک محمدی اضافه میکند: تئاتر مذهبی ریشه در تاریخ کهن ایران دارد و باید آن را از فضای ناامن بیثباتی دور نگه داریم.
با توجه به دغدغه نمایندگان مشهود است سریال معضلات ریز و درشت تئاتر دینی نه تنها آینده آن را خدشهدار میکند، بلکه ممکن است باعث کدورت ذهن مخاطب نسبت به این نوع تئاتر شود.
معضلاتی که بر شانههای تئاتر مذهبی سنگینی می کند، نوک پیکان را متوجه مسئولان تئاتر میکند؛ اما گویا قرار نیست این مصائب و مشکلات سایه خود را از سر این هنر دوست داشتنی بردارد.
شاید برای برون رفت از این بحران، برنامهریزی درست در کنار بالا بردن آگاهی مردم و تخصیص بودجه و اعتبارات کافی مرحمی باشد بر زخم کهنه تئاترمذهبی در ایران، تا آن را مجددا احیا کرد
منبع :خانه ملت
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1